The Principle of Use of Force and Proportionality in the Transfer of the State's Monopoly of Power to Law Enforcement Forces
Devletin Güç Tekelinin Kolluk Güçlerine Devrinde Zor Kullanma ve Ölçülülük İlkesi
Abstract views: 16
/ 
PDF downloads: 10
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.14639293Keywords:
Use of force, human rights, public order, law enforcement, principle of proportionalityAbstract
This study aims to deeply examine the principle of proportionality in the context of the use of force by law enforcement officers and its role in maintaining public order. The legal basis, types and areas of application of the authority to use force granted to law enforcement officers for the purpose of maintaining public order have been addressed, and in this context, important emphasis has been placed on how the authority granted to law enforcement officers is limited in line with the principles of the rule of law and human rights. The functioning of the principle of proportionality, based on the European Convention on Human Rights, has been examined in connection with examples of implementation in Turkey, and the examples of cases that arise when law enforcement officers act contrary to the principle of proportionality and their legal consequences have been analyzed. This analysis aims to comprehensively evaluate individual and administrative responsibilities in terms of the limits and responsibilities of the use of force by law enforcement officers. As a result, it has been emphasized that a balance must be established between the protection of individual rights and freedoms and the provision of justice when using state power.
References
Akyılmaz, B., Sezginer, M. ve Kaya, C. (2020). Türk İdare Hukuku, Ankara: Savaş Yayınevi, 12.
Altıparmak, K. (2008). İşkenceyi Nasıl Bilirsiniz?-Türkiye’de Orantısız Güç Kullanma Sorunu. Türkiye İnsan Hakları Vakfı, İnsan Hakları Raporu.
Anayasa. (1982).T.C. Anayasası. Ankara: TBMM.
AYM, (2013). AYM Kararı, T. 14.2.2013, E. 2011/150, K. 2013/130, R.G., 25.6.2013, S.26888
Aytaç Kurt, A. (2004). Avrupa Hukuku’nda İyi Yönetim Hakkı Çerçevesinde Ölçülülük İlkesi. Danıştay Dergisi, Yıl 34, Sayı 108, , s. 94.
Bayley, D. (1990). Patterns of Policing: A Comparative International Analysis. Rutgers : Rutgers University Press.
Bayley, D. (1994). Police for the Future. New York: Pxford University Press.
Bayram, A. (2012). Siyasetin Dili: Kavramlar, Kurumlar. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Danıştay, (2009). Danıştay Kararları. 10. Dairesi, E: 2006/946, K: 2008/6084, K.T: 15.09.2008, Danıştay Dergisi, 2009, S.120, s. 317.
Elias, N. (2011). Uygarlık Süreci: Batılı Dünyevi Üst Tabakaların Davranışlarındaki Değişimler. İstanbul: İletişim Yayınları.
Erdem, J. (2013). Ölçülülük İlkesinin İdarenin Takdir Yetkisinin Kullanımındaki Yeri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, s. 62 (4), 971-1005.
Fırat, İ., & Erdem, E. (2014). Türkiye’de İç Güvenlik Hizmeti ve Kolluğun Sivil Denetimi. Sayıştay Dergisi, 94.
Giddens, A. (1994). Modernliğin Sonuçları. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Giddens, A. (2008). Ulus Devlet ve Şiddet. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Giritli, İ., Bilgen, P., & Akgüner, T. (2008). İdare Hukuku. İstanbul: Der Yayınları.
Gözler, K. (2003). İdare Hukuku. Bursa: Ekin Yayınevi.
Gözler, K. (2009). Anayasa Hukukuna Giriş. Bursa: Ekin Basım Yayım Dağıtım.
Hatipoğlu, M. (2019). Kamu Görevlilerine Disiplin Cezalarının Uygulanmasında Ölçülülük İlkesi, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 143(1), 185-195.
https://www.mevzuat.gov.tr/File/GeneratePdf?mevzuatNo=9225&mevzuatTur=KurumVeKurulusYonetmeligi&mevzuatTertip=5); Erişim Tarihi: 20.10.2024
Kanadoğlu, O. (2000). Türk ve Alman Anayasa Yargısında Anayasal Değerlerin Çatışması ve Uyumlaştırılması. İstanbul: Beta Yayınları.
Metin, Y. (2002). Ölçülülük İlkesi: Karşılaştırmalı bir Anayasa Hukuku İncelemesi. Ankara : Seçkin Yayıncılık.
Mevzut9225, (2024). Kurum ve Kuruluş Yönetmeliği. Erişim adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/File/GeneratePdf?mevzuatNo=9225&mevzuatTur=KurumVeKurulusYonetmeligi&mevzuatTertip=5. Erişim Tarihi: 20.10.2021.
Oğurlu, Y. (2002). Karşılaştırmalı İdare Hukukunda Ölçülülük İlkesi. Ankara: Seçkin Yayınevi.
Özbudun, E. (2019). Türk Anayasa Hukuku Ankara: Yetkin Yayınları.
Özbudun, E. (2019). Türk Anayasa Hukuku, Ankara: Yetkin Yayınları
Pino, N., & Wiatrowski, M. (2016). Democratic Policing in Transitional and Developing Countries. Routledge.
PVSK. (1934). Zor ve Silah Kullanma. Madde 16: Polis Çevik Kuvvet Yönetmeliği. Erşim Adresi:
Sağlam, F. (1988). 1982 Anayasasının Temel Hak ve Özgürlükler için Getirdiği Sorunlar. Bahri Savcı'ya Armağan. içinde Ankara: Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayını.
Sancar, M. (2001). Şiddet, Şiddet Tekeli ve Demokratik Hukuk Devleti. Doğu-Batı Dergisi, s. (13), 25-45.
Şafak, A. (2008). Polisin Kuvvete Başvurma Yetkisi, Zora Başvurma Türleri ve Sınırı Aşma Sorunu. Polise Görev, Yetki Ve Sorumluluk Veren Mevzuat Uygulamaları Eğitim Projesi (MUYEP) Tebliğleri-II. Ankara: EGM Eğitim Dairesi Başkanlığı Yayın No: 43.
Şafak, A., & Bıçak, V. (2009). Ceza Muhakemesi Hukuku. Ankara: Emniyet Genel Müdürlüğü Polis Akademisi Başkanlığı Yayınları.
TCK256, (2024). Türk Ceza Kanunu (Madde 256). Erşim Tarihi: 20.10.2024; Erşim Adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=5237&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5)
Tilly, C. (1985). War Making and State Making as Organized Crime. Cambridge: Cambridge University Press.
Ünver, Y., & Hakeri, H. (2024). Ceza Muhakemesi Hukuku. Ankara: Adalet Yayınları.
Weber, M. (1996). Sosyoloji Yazıları. İstanbul: İletişim Yayınları.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Journal of Management and Educational Sciences
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
