The Principle of Use of Force and Proportionality in the Transfer of the State's Monopoly of Power to Law Enforcement Forces
Devletin Güç Tekelinin Kolluk Güçlerine Devrinde Zor Kullanma ve Ölçülülük İlkesi
Özet Görüntüleme: 18
/ 
PDF İndirme: 11
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.14639293Anahtar Kelimeler:
Güç kullanımı, insan hakları, kamu düzeni, kolluk gücü, ölçülülük ilkesiÖzet
Bu çalışma, kolluk kuvvetlerinin güç kullanımı bağlamında ölçülülük ilkesini ve kamu düzeninin korunmasındaki rolünü derinlemesine incelemeyi amaçlamaktadır. Kamu düzenini sağlama amacıyla kolluk kuvvetlerine tanınan güç kullanma yetkisinin hukuki dayanakları, çeşitleri ve uygulama alanları ele alınmış, bu bağlamda, kolluk güçlerine verilen yetkilerin hukuk devleti ve insan hakları ilkeleri doğrultusunda nasıl sınırlandırıldığına dair önemli vurgular yapılmıştır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ni temel alan ölçülülük ilkesinin işleyişi, Türkiye'deki uygulama örnekleriyle bağlantılı olarak incelenmiş ve kolluk güçlerinin ölçülülük ilkesine aykırı hareket etmesi durumunda ortaya çıkan dava örnekleri ve bunların hukuki sonuçları analiz edilmiştir. Bu analiz, kolluk kuvvetlerinin güç kullanımının sınırları ve sorumlulukları açısından bireysel ve idari sorumlulukları kapsamlı bir biçimde değerlendirmeyi hedeflemektedir. Sonuç olarak, devletin gücünü kullanırken, birey hak ve özgürlüklerinin korunması ve adaletin sağlanması arasında bir denge kurulması gerektiği vurgulanmıştır.
Referanslar
Akyılmaz, B., Sezginer, M. ve Kaya, C. (2020). Türk İdare Hukuku, Ankara: Savaş Yayınevi, 12.
Altıparmak, K. (2008). İşkenceyi Nasıl Bilirsiniz?-Türkiye’de Orantısız Güç Kullanma Sorunu. Türkiye İnsan Hakları Vakfı, İnsan Hakları Raporu.
Anayasa. (1982).T.C. Anayasası. Ankara: TBMM.
AYM, (2013). AYM Kararı, T. 14.2.2013, E. 2011/150, K. 2013/130, R.G., 25.6.2013, S.26888
Aytaç Kurt, A. (2004). Avrupa Hukuku’nda İyi Yönetim Hakkı Çerçevesinde Ölçülülük İlkesi. Danıştay Dergisi, Yıl 34, Sayı 108, , s. 94.
Bayley, D. (1990). Patterns of Policing: A Comparative International Analysis. Rutgers : Rutgers University Press.
Bayley, D. (1994). Police for the Future. New York: Pxford University Press.
Bayram, A. (2012). Siyasetin Dili: Kavramlar, Kurumlar. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Danıştay, (2009). Danıştay Kararları. 10. Dairesi, E: 2006/946, K: 2008/6084, K.T: 15.09.2008, Danıştay Dergisi, 2009, S.120, s. 317.
Elias, N. (2011). Uygarlık Süreci: Batılı Dünyevi Üst Tabakaların Davranışlarındaki Değişimler. İstanbul: İletişim Yayınları.
Erdem, J. (2013). Ölçülülük İlkesinin İdarenin Takdir Yetkisinin Kullanımındaki Yeri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, s. 62 (4), 971-1005.
Fırat, İ., & Erdem, E. (2014). Türkiye’de İç Güvenlik Hizmeti ve Kolluğun Sivil Denetimi. Sayıştay Dergisi, 94.
Giddens, A. (1994). Modernliğin Sonuçları. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Giddens, A. (2008). Ulus Devlet ve Şiddet. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Giritli, İ., Bilgen, P., & Akgüner, T. (2008). İdare Hukuku. İstanbul: Der Yayınları.
Gözler, K. (2003). İdare Hukuku. Bursa: Ekin Yayınevi.
Gözler, K. (2009). Anayasa Hukukuna Giriş. Bursa: Ekin Basım Yayım Dağıtım.
Hatipoğlu, M. (2019). Kamu Görevlilerine Disiplin Cezalarının Uygulanmasında Ölçülülük İlkesi, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 143(1), 185-195.
https://www.mevzuat.gov.tr/File/GeneratePdf?mevzuatNo=9225&mevzuatTur=KurumVeKurulusYonetmeligi&mevzuatTertip=5); Erişim Tarihi: 20.10.2024
Kanadoğlu, O. (2000). Türk ve Alman Anayasa Yargısında Anayasal Değerlerin Çatışması ve Uyumlaştırılması. İstanbul: Beta Yayınları.
Metin, Y. (2002). Ölçülülük İlkesi: Karşılaştırmalı bir Anayasa Hukuku İncelemesi. Ankara : Seçkin Yayıncılık.
Mevzut9225, (2024). Kurum ve Kuruluş Yönetmeliği. Erişim adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/File/GeneratePdf?mevzuatNo=9225&mevzuatTur=KurumVeKurulusYonetmeligi&mevzuatTertip=5. Erişim Tarihi: 20.10.2021.
Oğurlu, Y. (2002). Karşılaştırmalı İdare Hukukunda Ölçülülük İlkesi. Ankara: Seçkin Yayınevi.
Özbudun, E. (2019). Türk Anayasa Hukuku Ankara: Yetkin Yayınları.
Özbudun, E. (2019). Türk Anayasa Hukuku, Ankara: Yetkin Yayınları
Pino, N., & Wiatrowski, M. (2016). Democratic Policing in Transitional and Developing Countries. Routledge.
PVSK. (1934). Zor ve Silah Kullanma. Madde 16: Polis Çevik Kuvvet Yönetmeliği. Erşim Adresi:
Sağlam, F. (1988). 1982 Anayasasının Temel Hak ve Özgürlükler için Getirdiği Sorunlar. Bahri Savcı'ya Armağan. içinde Ankara: Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayını.
Sancar, M. (2001). Şiddet, Şiddet Tekeli ve Demokratik Hukuk Devleti. Doğu-Batı Dergisi, s. (13), 25-45.
Şafak, A. (2008). Polisin Kuvvete Başvurma Yetkisi, Zora Başvurma Türleri ve Sınırı Aşma Sorunu. Polise Görev, Yetki Ve Sorumluluk Veren Mevzuat Uygulamaları Eğitim Projesi (MUYEP) Tebliğleri-II. Ankara: EGM Eğitim Dairesi Başkanlığı Yayın No: 43.
Şafak, A., & Bıçak, V. (2009). Ceza Muhakemesi Hukuku. Ankara: Emniyet Genel Müdürlüğü Polis Akademisi Başkanlığı Yayınları.
TCK256, (2024). Türk Ceza Kanunu (Madde 256). Erşim Tarihi: 20.10.2024; Erşim Adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=5237&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5)
Tilly, C. (1985). War Making and State Making as Organized Crime. Cambridge: Cambridge University Press.
Ünver, Y., & Hakeri, H. (2024). Ceza Muhakemesi Hukuku. Ankara: Adalet Yayınları.
Weber, M. (1996). Sosyoloji Yazıları. İstanbul: İletişim Yayınları.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2025 Yönetim ve Eğitim Bilimleri Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
