Öğretmenlerin Zaman Yönetimi Algısı ile İş Tatmini Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
Öğretmenlerin Zaman Yönetimi Algısı ile İş Tatmini Arasındaki İlişkinin İncelenmesi


DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10685406Anahtar Kelimeler:
İş tatmini, zaman yönetimiÖzet
Bu araştırmada, öğretmen görüşlerine göre zaman yönetimi ile iş tatmini arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel tarama modelinde tasarlanmış olan çalışmada, Amasya ilinde görevli öğretmenler çalışma grubunu (N=263) oluşturmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre; öğretmenlerin zaman yönetimi algıları ile iş tatmin düzeyleri ortalamanın üstünde çıkmıştır. Öğretmenlerin algılarına göre zaman yönetimi ve iş tatmini algılarının kadın ve erkeğe; yaş gruplarına, hafta çalışma süresine (saat) gruplarına göre değişmediği ortaya çıkmıştır. Yine öğretmenlerin zaman yönetimi algılarının evli ve bekara göre değişmediği ortaya çıkarken iş tatmini algılarının evli ve bekara göre değiştiği yani evli öğretmenleri iş tatmini algısı bekar öğretmenlerden daha yüksek çıkmıştır. Ayrıca, öğretmenlerin algılarına göre iş tatmini algılarının çalışma yılı gruplarına göre değişmediği ortaya çıkmıştır. Ancak zaman yönetimi algılarında farklılık çıkmıştır. Buna göre 16-20 yıl ile 21 yıl ve üzeri mesleki deneyime sahip öğretmenlerin zaman yönetimi algısı 1-5 yıl, 6-10 yıl ve 11-15 yıl arası mesleki deneyime sahip öğretmenlerden daha yüksek algıladıkları sonucu çıkmıştır. Yine iş tatmini algılarının lisans ve lisansüstüne göre değişmediği ortaya çıkmıştır. Ancak zaman yönetimi algılarının lisans ve lisansüstü mezuniyete göre değiştiği yani lisansüstü mezuniyeti olan öğretmenlerin zaman yönetimi algısı lisans mezunu olan öğretmenlerden daha yüksek çıkmıştır. Diğer yandan zaman yönetimi algılarının haftanın en verimli çalışma günü gruplarına göre değişmediği ortaya çıkmıştır. Ancak iş tatmini algılarında farklılık çıkmıştır. Buna göre Pazartesi günü en verimli çalışma günü olan öğretmenlerin iş tatmini algısı Çarşamba ve Cuma günü en verimli çalışma günü olan öğretmenlerden daha yüksek algıladıkları sonucu çıkmıştır. Yine öğretmenlerin zaman yönetimi ile iş tatmini algıları arasında istatistiki yönden anlamlı, düşük düzeyde ve pozitif bir ilişki çıkmıştır. Son olarak öğretmenlerin zaman yönetimi algılarının iş tatmini algılarını anlamlı bir şekilde pozitif yönde yordadığı anlaşılmaktadır. Diğer bir ifade ile zaman yönetimi boyutundaki 100 birimlik artışın iş tatmini algılarını % 53,6 artırmaktadır.
Referanslar
Al-Siyabi, N. S. (2016). Job autonomy and job satisfaction of English instructors in the language centers of some private colleges in Muscat, Oman. International Journal of Psychology & Behavior Analysis, 1- 6.
Ancona, D., Goodman, P., Lawrence, B., & Tushman, M. (2001). Time: a new research lens. . Academy of Management Review, 645-663.
Aziri, B. (2011). Job satisfaction: A literature review. Management Research and Practice, 77-86.
Başol, O., & Çömlekçi, M. F. (2020). İş Tatmini Ölçeğinin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 17-31.
Demirtaş, Z. (2010). Teachers' job satisfaction levels. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1069-1073.
Eilam, B., & Aharon, I. (2003). Students planning in the process of self-regulated learning. Contemporary Educational Psychology, 304-34.
Evans, L. (1997). Addressing problems of conceptualization and construct validity in researching teachers' job satisfaction. Educational Research, 319-331.
Garhammer, M. (2002). Pace of Life and Enjoyment of Life. Journal of Happiness Studies, 217-256.
George, J., & Jones, G. (2000). The role of time in theory and theory building. Journal of Management, 657-684.
Ige, M. A., & Ayodele, J. B. (2012). Teachers’ utilization as correlate of students’ academic performance in senior secondary schools in Ondo State, Nigeria. European Journal of Educational Studies, 282-287.
Kayode, G. M., & Ayodele, J. B. (2015). Impacts of Teachers’ Time Management on Secondary School Students’ Academic Performance in Ekiti State, Nigeria. International Journal of Secondary Education, 1-7.
Sabelis, I. (2001). Time management: paradoxes and patterns. Time & Society, 387- 400.
Sahito, Z., Khawaja, M., Panhwar, U., Siddiqui, A., & Saeed, H. (2016). Teachers’ Time Management and the Performance of Students: A Comparison of Government and Private Schools of Hyderabad, Sindh, Pakistan. World Journal of Education, 42-51.
Skaalvik, E. M., & Skaalvik, S. (2021). Teacher burnout: Relations between dimensions of burnout, perceived school context, job satisfaction and motivation for teaching. A longitudinal stud. Teachers and Teaching, 602-616.
Şentürken, C., & Aytunga, O. (2020). Ortaöğretim öğretmenlerinin özerklik davranışları ile iş doyumları arasındaki ilişki. . OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 3260-3283.
Şimşek, H., & Yıldırım, A. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
Tabachnick, B., & Fidell, L. (2013). Using Multivariate Statistics. Boston : Pearson.
Taş, A. (2017). İş doyumu ve örgütsel bağlılık. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Wright, T. (2002). Dialogue: the importance of time in organizational research. . Academy of Management Journal, 343-345.
Zembylas, M., & Papanastasiou, E. (2004). Job satisfaction among school teachers in Cyprus. Journal of Educational Administration, 357-74.
Zencirkıran, M., & Keser, A. (2018). Örgütsel davranış. Bursa: Dora Yayıncılık
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Yönetim ve Eğitim Bilimleri Dergisi

Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.